De spontane stad

Van diverse schone afvalmaterialen bouwen kinderen in deze workshop samen een fictieve stad.

De klas is tijdens dit project als collectief verantwoordelijk voor de ontwikkeling van een stad. Onder begeleiding van de gastdocent ervaren de kinderen de uitdagingen van een bouwkundig en stedenbouwkundig ingenieur.

Niet het eindresultaat, maar juist het collectieve creatieve proces is leidend.

Deze vakoverstijgende opdracht maakt een link met andere vakken, zoals geschiedenis (de oorsprong van veel historische steden), techniek (duurzame energie) en taal. Bovendien stelt het sociale kwesties ter discussie, met vragen als “hoe willen wij samenwonen in deze stad?”

Bij deze opdracht maken we gebruik van een een eiland als basis. Deze onderlegger van zeil is 2,20 x 2,20 meter. De grenzen van het eiland maken dat de kinderen beperkt zijn om in hun ruimte om te bebouwen. Of ze zullen moeten uitwijken om waterwoningen te ontwerpen. Er zijn echter ook enkele kleine eilanden omheen gesitueerd, waardoor de kinderen bruggen of andere overgangen mogen ontwerpen.